CEO’s vertrouwen steeds meer op hun communicatiedirecteur. (en dat is terecht)

Het zijn prachtige tijden voor communicatiedirecteuren. CEO’s hebben hen hard nodig. En de komende jaren neemt hun invloed alleen maar toe. Een rapport van Arther W. Page Society bevestigt dit beeld.

Van het bouwen van merken tot het versterken van de reputatie. Van het versnellen van veranderprocessen tot het managen van lastige issues. De Chief Communication Officer (CCO) – een term die ik liever gebruik dan communicatiedirecteur – moet aan hoge verwachtingen voldoen.

Combineer dit met een ingrijpend veranderende maatschappij, ongekende technologische ontwikkelingen en groeiende druk op bedrijven om het ‘goede’ te doen en je begrijpt het: de CCO is een belangrijk persoon binnen elke zich serieus nemende organisatie.

De Arthur W. Page Society publiceerde onlangs het rapport ‘The CCO as pace setter’. Page stelt terecht dat CEO’s te maken hebben met de meest ingrijpende veranderingen sinds decennia. En Page ziet dat dit grote (positieve) gevolgen heeft voor de communicatiefunctie en dan specifiek voor rol en verantwoordelijkheden van de CCO.

De rol van de CCO is nog nooit zo belangrijk geweest. Vooral op het gebied van #commtech, #cultuur, #merk en #societalvalue wordt de komende jaar veel verwacht.

Een opvallende uitkomst van het Page-onderzoek betreft het corporate merk. De CCO blijkt hier steeds vaker formeel (!) verantwoordelijk voor te zijn. Terwijl het traditioneel toch echt het domein van de Chief Marketing Officer was … Opvallend dus. Tip: lees in dit kader vooral ook dit interessante stuk van CNBC.

Dat de CCO een belangrijke rol toebediend krijgt op het gebied van merk, zagen we ook in onderzoek van Wepublic en TU Delft. Daarin geven CCO’s aan dat ze vooral met de brand leader-rol het verschil maken. En bovendien verwachten ze dat het belang van die rol alleen maar toeneemt. Dat is helemaal niet vreemd.

Eindelijk (!) wordt het merk steeds meer vanuit een multistakeholder perspectief benaderd. Ik zie het ook in onze eigen adviespraktijk. Het is chef sache.

Van call center tot publiciteit en van stakeholder event tot ceo-speech moet een consistent verhaal worden verteld. En moet het merk op eenzelfde manier worden ervaren. Online en offline. Dat, maar ook het toenemende belang van purpose (“from brand to stand”) en de toenemende macht van stakeholders, zet het ecosysteem binnen organisaties de komende jaren dus volledig op z’n kop.

Want … wie regisseert dit alles? Aan wie kan de CEO dat multistakeholder perspectief toevertrouwen? Wie kan die verantwoordelijk op zich nemen? Wie kan boven disciplines uitstijgen en autonoom vanuit merk en reputatie redeneren?

De CCO speelt steeds vaker een sleutelrol bij de grote vraagstukken van de CEO. Is het dan ook niet meer dan logisch dat de verantwoordelijkheden van de CCO toenemen?

Overigens denk ik ook dat de term ‘communicatiedirecteur’ of CCO de lading niet meer dekt, maar dat terzijde …

Natuurlijk. Er zijn nog zat grote uitdagingen. Van de CCO mag verwacht worden dat hij/zij verantwoordelijkheid neemt, ‘comm tech’ omarmt (o.a. intelligence) en crossfunctionele samenwerking stimuleert. Maar dat komt goed. Er worden grote stappen gezet.

Dan nog even terug naar het Arthur W. Page rapport. Voor degenen die het interessant vinden. Hier 4 belangrijke take-outs uit het rapport: 

• CCOs are increasingly responsible for, and are transforming, corporate brand stewardship. 
• CCOs are heavily engaged in instilling a new kind of corporate culture that is taking hold across business. 
• CCOs are helping to define an enterprise commitment to societal value creation. 
• CCOs are investing in technology and talent to make their functions more agile, more digital, more data- and analytics-driven. 

Ben je een (aanstormende) CEO of CCO? Lees het rapport. Het is de moeite waard.

PS. ook na het schrijven van dit stukje ben ik nog steeds voorstander van het hanteren van een nieuwe naam voor de communicatiedirecteur / CCO …