Heb je het filmpje gezien? Een lange tafel in het Witte Huis. Aanwezig: de machtigste tech-CEO’s van dit moment. Mark Zuckerberg, Tim Cook, Bill Gates, Sam Altman, etc. Allemaal keurig in pak en met een grote grijns op hun gezicht. En aan het hoofd van die tafel: Donald Trump.
Wat volgt is een ongemakkelijk schouwspel.
Eén voor één danken de CEO’s Trump voor zijn “incredible leadership” en “focus on innovation”. Altman van OpenAI zegt zelfs dat zonder Trump de VS nooit de wereldwijde leiding zou kunnen nemen op AI-gebied.
Ondertussen vliegen de miljardenbeloftes richting de Amerikaanse economie over tafel.
Tenenkrommend om te zien. Miljardairs, leiders van de machtigste bedrijven ter wereld, die zich als angstige schooljongens opstellen tegenover één man. “Not much of a difference from a party with Kim Jong-un”, reageerde iemand op Instagram.
Mijn eerste reflex was afkeurend: waar zijn hun principes gebleven?
En waarschijnlijk is dat ook jouw eerste reactie.
Maar deze mensen zijn niet dom en zeker niet per definitie immoreel.
Deze CEO’s – stuk voor stuk briljante geesten – zijn aan het schaken. Er staat namelijk wat op het spel: ‘The dinner comes at a time when tech leaders are pushing for a hands-off government approach to AI, and as current FTC Chair Andrew Ferguson is an outspoken critic of Big Tech.’
Principes zijn belangrijk, maar wat mogen ze kosten? Je reputatie? De continuïteit van je bedrijf? Je relatie met en toegang tot de machtigste man ter wereld? Dát is het dilemma van deze tech-CEO’s.
Uit het onderzoek van Duivelse Dilemma’s en Motivaction blijkt dat leiders zich bevinden op het kruispunt van meerdere verwachtingen. Waarden versus winst, zichtbaarheid versus terughoudendheid, flexibiliteit versus vasthouden aan principes. En dat alles onder voortdurende publieke toetsing.
Enkele uitkomsten uit het onderzoek van Duivelse Dilemma's en Motivaction.
- 77% van de Nederlanders dat leiderschap meer over waarden moet gaan dan over het najagen van winst
- 67% dat leiders zichtbaar en uitgesproken moeten zijn, vooral over onderwerpen die klanten belangrijk vinden
- Een derde van de Nederlanders beoordeelt organisaties vooral op hun bijdrage aan maatschappelijke problemen, en ziet leiders liever niet het publieke debat opzoeken, maar zich richten op hun eigen organisatie
We verwachten van leiders dat zij positie innemen, maar zodra zij dat doen, deinzen we er niet voor terug om ze te veroordelen áls ze dat doen.
Het filmpje van de CEO’s en Trump sterkt mij in mijn overtuiging:
- Strategische kwesties moet je vanuit verschillende perspectieven benaderen om vervolgens een afgewogen besluit te kunnen nemen. En dat dat op kritiek kan leveren omdat anderen een zwart-wit-bril op hebben? So be it. Daar kun je op anticiperen.
- Soms moet je een slag verliezen om uiteindelijk de oorlog te winnen, ook als het knelt met je eigen principes. Die tech-CEO’s zitten met Trump opgezadeld en proberen de schade te minimaliseren. Gates, Zuckerberg, Altman, Cook en consorten beseffen dat ze weinig keuze hebben en proberen het spel zo goed als mogelijk mee te spelen.
- Benader strategisch cruciale meetings alsof het een Champions League-finale is. Laat niets aan het toeval over. Daar liet Mark Zuckerberg steken vallen. Toen Trump hem vroeg hoeveel Meta ging investeren, moest Zuckerberg in allerijl een bedrag verzinnen. Dat leverde een grappig en tegelijkertijd pijnlijk moment op. ‘Sorry, I wasn’t ready…’