CEO bunq start zaak tegen NRC: slim of niet?

Zozo, dat is nog eens een opvallende stap van bunq-CEO Ali Niknam. N.a.v. “dieptepunt in de berichtgeving van het NRC”, maakte de ondernemer vanochtend op Linkedin bekend een kort geding aan te spannen tegen NRC. Niknam is er duidelijk helemaal klaar mee.

Achtergrond: NRC publiceerde woensdag een artikel over vier anonieme voormalige bunq-werknemers die in rekeningen keken die ze voor hun werk niet nodig hadden. Dat konden zij volgens de krant zonder gevolgen doen. In het artikel staan ook interne chatberichten waarin onder meer zorgen over privacy bij de bank worden geuit. Eind mei bleek uit onderzoek van NOS en NRC dat klanten van Bunq grote bedragen verloren door online oplichting. 

Het bericht van Niknam is kort en krachtig. De CEO kondigt aan een kort geding aan te spannen en legt uit waarom. In het bericht staat het perspectief van de medewerker centraal. Hij voegt ook de sommatie van advocatenkantoor bureau Brandeis toe. Opvallend is dat er in het statement geen woord wordt gewijd aan de klant, maar dat Niknam wél vermeldt dat er sprake zou zijn van “vele karaktermoorden” op zijn persoon.

Niknam: “Door de jaren heen ben ik er zelf gewend aan geraakt: de vele karaktermoorden (of pogingen daartoe) op mijn persoon. Iets wat niet normaal zou moeten zijn, is het helaas wel geworden. MAAR – ik weiger te accepteren dat míjn mensen hetzelfde lot wacht. Je blijft van m’n bunqers af!”

Wat vind jij van van het feit dat deze succesvolle miljardair-CEO een zaak aanspant tegen een krant als NRC?

Hieronder míjn eerste gedachtes.

Ik zie 3 redenen waarom het slim is dat Niknam deze rigoureuze stap zet

1. Rechtzetten van feitelijke onjuistheden. “NRC verspreidt onzin”
   Als er onzin wordt verspreid en deze onzin kan verstrekkende gevolgen hebben, dan vind ik dat je daar iets aan moet doen. bunq kiest voor de juridische route. Door naar de rechter te stappen, probeert bunq foutieve informatie in de media te corrigeren. Dit kan helpen voorkomen dat er verkeerde percepties over de bank en haar medewerkers blijven hangen. Persoonlijk houd ik er wel van als een bedrijf met de vuist op tafel durft te slaan en de strijd aan gaat. En prima dat soms ook kritische vragen over de rol van de media worden gesteld.
2. Versterken van de interne bunq cultuur en medewerkersvertrouwen. “Wij zijn allemaal bunqers.”
   Dit kort geding kan de moraal en het vertrouwen van de werknemers in de organisatie versterken. Medewerkers zien dat de CEO hen actief probeert te beschermen tegen ‘aanvallen’ en negatieve publiciteit, wat kan bijdragen aan een sterkere en meer loyale bedrijfscultuur. En met de schaarste op de arbeidsmarkt is dat best een valide argument.
3. Beschermen van de privacy van medewerkers. “bunq komt op voor mijn privacy en veiligheid.”
   De rechtszaak toont dat bunq het belangrijk vindt om de privacy van zijn medewerkers te beschermen. Door te reageren op het ongeoorloofd publiceren van namen, stuurt bunq een krachtige boodschap dat het niet tolereert dat zijn werknemers publiekelijk worden blootgesteld zonder zwaarwegende reden en dat de krant een grens over is gegaan.

En natuurlijk past deze rebelse en activistische houding ook wel bij een vernieuwende bank als bunq. Net zoals het feit dat Niknam zo’n aankondiging via LinkedIn communiceert. Een Rabobank of ABN AMRO zie ik dit niet zo snel doen. Sowieso heeft Niknam eerder al met succes juridische stappen gezet. Eerder won hij bijvoorbeeld een witwas-rechtszaak tegen De Nederlandsche Bank. Dat heeft hem ongetwijfeld vertrouwen gegeven.

Maar toch. Er is ook alertheid geboden. Ik zie namelijk ook een aantal serieuze risico’s:

1. Aanhoudende negatieve publiciteit: “Continu gedoe.”
   Een rechtszaak kan extra aandacht trekken naar de negatieve berichtgeving die bunq probeert te weerleggen. Dit kan ertoe leiden dat de beschuldigingen en negatieve verhalen langer blijven hangen, waardoor de schade aan de reputatie van bunq nog groter wordt. Want dat die reputatie een deuk oploopt, kan bijna niet anders. Wrijven in een vlek, is altijd link. Sowieso maakt deze actie de relatie met het NRC er niet beter op.
2. Vertrouwen van de klant: “Tjongejonge, dit voelt niet goed.”
   Klanten kunnen de rechtszaak zien als een teken van instabiliteit binnen de organisatie. “Wat is er nu weer aan de hand?” Een conflict met een serieuze krant als NRC kan de indruk wekken dat de CEO meer gefocust is op het bestrijden van negatieve pers en het de kop indrukken van kritiek dan op het verbeteren van de dienstverlening en het oplossen van interne problemen.
3. Reputatie Niknam: “De miljardair die niet tegen kritiek kan.”
   Ik ben erg benieuwd wat dit doet met de reputatie van Niknam. Hij staat natuurlijk bekend als een succesondernemer, een charismatische techmiljardair, maar ook als een zeer veeleisende CEO. Op Quotenet las ik dat hij niet zo bezig is met wat anderen van bunq of hemzelf vinden en dat hij zich niet al te veel laat afleiden door “de noise van buiten.” Blijkbaar heeft de krant dus een grens overschreden. Het feit dat hij zo fel reageert op kritiek op zijn onderneming, maakt hem niet per se sympathieker …

De grote vraag is nu of het slim is van bunq om die zaak aan te spannen. Het kan niet anders dan dat Niknam heel sterk in zijn schoenen staat en overtuigd is van zijn eigen gelijk. Maar ja, gelijk hebben is niet gelijk krijgen. En er moet ook geen geluid opduiken dat dit verhaal van Niknam onderuit haalt … De reactie van NRC volgt later en zal dan hier worden toegevoegd. Spannend.

Het is te hopen dat Niknam zijn tegenspraak goed heeft georganiseerd en niet alleen maar mensen om zich heen heeft verzameld die met hem meehuilen.

En is het daadwerkelijk een weloverwogen besluit, waarbij pro’s en con’s goed zijn afgewogen? Dan kan het niet anders dan een goed besluit zijn. Ongeacht de uitkomst. Leiderschap is keuzes maken en voor je principes staan.

Tip: Lees vooral ook de reacties onder het bericht van Niknam.

(Photo by CardMapr.nl on Unsplash)