Nagelbijten. Wie wordt de nieuwe POTUS? Had jij gedacht dat het zo spannend zou worden? Ik niet. Maar om eerlijk te zijn; ik had ook 4 jaar geleden niet gedacht dat Trump de machtigste man van de wereld zou worden. Weinigen dachten dat Trump zou winnen.
Ook had ik de Brexit niet zien aankomen. Weinigen dachten dat de UK daadwerkelijk de EU zou verlaten.
Ik zat er naast. En niet alleen ik.
Ook nu hadden we niet verwacht dat het zo’n close call zou zijn. Niet de gelopen race die we hadden verwacht. Biden zou toch makkelijk winnen? Come on. Niemand wil toch weer 4 jaar Trump-madness? Geen twijfel over mogelijk; exit Trump.
Toch?
Tot het eind toe blijkt het weer spannend. Ongelooflijk.
Weer die verdomde bubbel van gelijkgestemden? Echo-chambers? Op het verkeerde been gezet door polls? Ja. Ja. Ja.
Tja. Er is een verschil tussen hopen en denken.
Ik hoop dat Biden president wordt. Maar ergens dacht ik dat Trump het weer zou worden. Ik heb zelfs gewed op Trump… Waarom? Juist omdat ik al eerder verrast ben. De geluiden die tot me komen, zijn vervormd. Kloppen niet. Niet iedereen is tegen Trump. Er is natuurlijk wél een fanatieke massa die gelooft in Trump. En dat zijn natuurlijk niet alleen die wappies die we in de media zien…
Maar ik en velen met mij hopen dat Biden wint. En onze hoop wordt versterkt omdat we zien wat we willen zien. We schermen ons af van wat we niet willen horen.
En liever ga je ook niet tegen de groep in. Toen ik laatst tegen een vriend van me zei dat ik ook niet superenthousiast ben van Biden, werd hij boos. “Hoe kun je voor Trump zijn? Dan snap je er niks van”. Oef. Hij hoorde blijkbaar wat anders, dan ik wat ik zei.
Ook deze verkiezingen tonen aan dat we kritisch moeten blijven nadenken. Hoe kan het dat we vooral negatief over de huidige president lezen? Hoe kan het dat we nauwelijks iets negatiefs over Biden lezen? Hoe kan het dat iedereen tegen Trump lijkt? Hoe kan dat? Waarom willen we de aanhangers van Trump vooral als gekkies zien? Als dwazen?
Wat is er mis?
Deze verkiezingen bevestigen weer hoe belangrijk het is dat we kritisch blijven denken. Op wat we lezen. En wat we zien. En het bewijst dat we open moeten blijven staan voor andere geluiden. Thinking the unthinkable. Zoiets.
Op het moment dat ik dit schrijf wordt overigens nog steeds volop geteld. Laten we hopen op een goede uitkomst. En hopen dat ik mijn weddenschap verlies.
-
Pingback: Jennifer O'Mally Dillon: wat communicatiedirecteuren kunnen leren van Biden reddende engel - THE CONNECTED LEADER