De (on)zichtbare CEO

Hoe belangrijk is de zichtbaarheid van CEO’s? Vorige week sprak ik met journalist Jasper Mulder van Adformatie over dit thema. Dat interview verschijnt binnenkort en zal ik uiteraard hier hier delen.

Hij heeft een goed onderwerp te pakken.

Een paar dagen later verscheen namelijk onderstaande column van Stuart Kirk in the Financial Times:

‘The silence of the spineless CEO’s’.

Kirk richt in zijn column zijn pijlen op de stilte van CEO’s tegenover Trumps destructieve handelspolitiek. En doet dat met een scherpte die schuurt (en terecht).

Waar zijn de leiders die wél opstaan als het ertoe doet?

Enkele citaten uit zijn column (vrij vertaald):

• Dat CEO’s zwijgen terwijl Donald Trump met zijn handelstarieven chaos veroorzaakt, is een van de grootste leiderschapsblunders uit de geschiedenis van het bedrijfsleven.
• Wat is er geworden van die megabedrijven en hun leiders die machtiger zouden zijn dan landen? Ze leken onaantastbaar, maar vielen genadeloos door de mand.
• Amazon biedt meer dan 30.000 publicaties aan over ‘Start with Why’ en ‘Good to Great’. Van belabberd naar middelmatig zou al een hele verbetering zijn.
• Harvard University deed wat leiderschap vereist: het nam stelling tegen Trump & consorten. Wat is het excuus van Harvard-alumni die nu aan het roer staan van bedrijven als McDonald’s, Citi en Novartis?
• Een dozijn CEO’s maken geen vuist. Maar honderden, duizenden leiders die samen optrekken en verandering eisen? Dat kun je onmogelijk negeren.

Kirk eindigt met een oproep aan raden van bestuur en commissarissen:

Chairs and boards have to step up.

Stel jezelf nu eens de vraag: wat betekent ‘we have to step up’ voor jou en voor jouw organisatie?

Hier de column van Stuart Kirk:

(Photo by engin akyurt on Unsplash)