De reputatie robuuster maken? Vier mogelijke sporen

Onlangs sprak ik iemand over de reputatie van haar organisatie. Vanwege wat issues maakte men zich in de top van de organisatie in toenemende mate zorgen over de reputatie. En daarom was men van plan om zwaarder in te zetten op PR. Komt het je bekend voor? Ongetwijfeld. En zeker, zo’n charme-offensief kan best een (tijdelijke) boost geven aan reputatie. Maar … is het voldoende?

Nee, natuurlijk niet. Het de wereld inslingeren van de meest prachtige verhalen, kan als een boomerang terugkomen. Zeker als de issues in essentie niet worden opgelost.

Je reputatie wordt er zeker niet robuuster van.

Als je op een meer fundamentele manier wilt gaan werken aan een robuustere reputatie, dan is het wellicht handig om eerst de volgende 2 vragen te stellen:

• Hoe kwetsbaar is de organisatie voor reputatie-ellende? Zie ook deze post.
• In hoeverre is de organisatie paraat om reputatierisico’s te neutraliseren en reputatiekansen te benutten? Deze post bevat een checklist waarmee je kunt kijken hoe paraat jouw organisatie is.

Goed om te weten. Uit onderzoek blijkt dat de mogelijke 'downside' van reputatie-ellende veel groter is dan de mogelijke 'upside' van bijvoorbeeld goed nieuws. Daarom is die eerste vraag - hoe kwetsbaar ben je - ook zo ontzettend belangrijk.

Bouwen aan reputatierobuustheid: welk spoor ga je bewandelen?

Als je bovenstaande twee factoren (mate van kwetsbaarheid en mate van paraatheid) tegen elkaar afzet en twee assen creëert (yes, guilty, ik ben een consultant …), dan krijg je onderstaand werkmodel.

Hieruit blijkt dat je in feite vier sporen kunt bewandelen.

Spoor 1. Alles onder controle. Zaak is om vooral ‘onderhoud’ te blijven plegen en alert te blijven. Kortom, ‘gewoon’ je werk als organisatie goed blijven doen (ook als niemand kijkt), continu alert zijn en de lat hoog blijven leggen.

Spoor 2. Werk aan de winkel; vergroot vooral de paraatheid. De organisatie lijkt weliswaar niet erg kwetsbaar, maar áls er iets gebeurt dan zal blijken dat de organisatie ook weinig paraat is. En dus zijn maatregelen nodig om die paraatheid te vergroten. Denk bijvoorbeeld aan het investeren in intelligence-tools of aan het versterken van de aanwezige expertise. Zie ook deze post.

Spoor 3. Spelen met vuur. Er zijn vooral maatregelen nodig om de kwetsbaarheid te verkleinen. Zeker, sommige zaken liggen buiten de invloedssfeer. Denk aan een matige sectorreputatie. Maar op andere zaken die je kwetsbaar maken, heb je wél invloed. Is er sprake van een ’toxic culture’ of wordt communicatie vooral ingezet om de schone schijn op te houden? Neem maatregelen om minder kwetsbaar te worden.

Spoor 4. Red alert. Er zullen met spoed ingrijpende en brede maatregelen moeten worden genomen. De organisatie is én kwetsbaar én weinig paraat. Niet best dus. Als de pleuris uitbreekt – en die kans is reëel – dan zal blijken dat de organisatie ook weinig paraat is. A recipe for disaster.

Als je je zorgen maakt over de reputatie, dan kun je natuurlijk zoeken naar quick wins. De buitenkant een beetje oppoetsen. Recht proberen te praten wat krom is. Maar dat zet geen zoden aan de dijk. Fundamenteel verandert er niets. Aan de hand van bovenstaand model kun je een inhoudelijke analyse (laten) maken en met elkaar het gesprek aangaan over wat er wél nodig is. Waar staan we? Hoe kwetsbaar zijn we? Zijn we voldoende paraat? En wie weet, misschien blijkt dan zo’n charme-offensief inderdaad geen slecht idee.

(Image by Markus Distelrath from Pixabay )