Reputatierisico: hoe kwetsbaar is jouw organisatie?

Eerder stelde ik dat het bij het managen van reputatierisico om drie vragen draait: : 1) hoe kwetsbaar is jouw organisatie?, 2) hoe paraat is jouw organisatie? en 3) hoe versterken we onze robuustheid? Hieronder zoom ik in op de eerste vraag. Hoe kwetsbaar is jouw organisatie?

Ik zie dat 3 zaken het risico op reputatie-ellende flink vergroten.

• Er is een kloof tussen reputatie en werkelijkheid.
• Er is sprake van een ’toxic culture’.
• Er is sprake van een haperende maatschappelijke antenne.

Ik licht ze hieronder kort toe.

Reputatierisico: er is een kloof tussen reputatie en werkelijkheid

Reputatie gaat over perceptie en waardering. Hoe je door stakeholders wordt gezien en ervaren. Reputatie is nauw verbonden met maar niet gelijk aan het daadwerkelijke gedrag of het karakter van de organisatie.

Hoe groter de kloof tussen reputatie en werkelijkheid, hoe groter de kans op reputatie-ellende.

Te mooie verhalen? Je wordt al snel van allerlei soorten washings beschuldigd: green washing, blue washing, social washing, pink washing, etc.

Leestip: dit interview met Denis Hayes, de 'bedenker' van Earth Day, in de Wall Street Journal.

Hier ligt in mijn ogen een extreem belangrijke taak voor de directeur Communicatie weggelegd. Zorg er voor dat verhalen zoveel als mogelijk aligned zijn met de werkelijkheid.

Reputatierisico: er is sprake van een ’toxic culture’

De afgelopen jaren hebben we volop kunnen lezen over organisaties met een zogenaamde ’toxic culture’.

Een ’toxic culture’ wordt gekenmerkt door fysieke, sociale en psychosociale onveiligheid. Angstcultuur. Hoewel dat woord eigenlijk onvoldoende de nadruk legt op de ongewenste gedragingen van de ‘agressors’.

Het aantal bedrijven dat negatief in het nieuws komt vanwege een ’toxic culture’ is groot. Recentelijk stonden nog AFC Ajax en advocatenkantoren op Zuidas in een kwaad daglicht. En wat te denken van de verhalen over Uber en Abercrombe & Fitch gaan je haren recht overeind staan.

Culture eats strategy for breakfast. Ook op het vlak van reputatie.

Reputatierisico: er is sprake van een slecht afgestelde maatschappelijke antenne

De intensiteit waarmee de maatschappelijke verwachtingen ten aanzien van het bedrijfsleven zijn veranderd, is ongekend. Voldoe je niet aan die verwachtingen, dan word je met de snelheid van het licht aan de digitale schandpaal genageld. Wat gisteren nog okay was, kan nu niet meer door beugel.

En dus lezen we niet voor niets zo ontzettend vaak dat commissarissen en CEO’s de “ontstane ophef betreuren” naar aanleiding van een besluit dat getuigt van een grote mate van wereldvreemdheid.

Die ophef ontstaat vaak omdat die commissarissen en CEO’s hun maatschappelijke antenne slecht hebben afgesteld. Ze weten niet wat er speelt. Hebben onvoldoende gevoel bij de onderstroom. Luisteren te weinig naar hun communicatiedirecteur.

Volstrekt onbegrijpelijk dat van zo’n gebrekkige antenne anno 2022 nog sprake kan zijn.

Managen van reputatierisico’s: een praktisch framework

In mijn eerdere post over het managen van reputatierisico’s introduceerde ik onderstaand framework.

In die post stelde ik dat het bij het managen van reputatierisico in mijn ogen om 3 vragen draait:

1. Hoe kwetsbaar is onze organisatie?
2. Hoe paraat is onze organisatie?
3. Hoe versterken we onze robuustheid?

In een volgende post zal ik de tweede vraag verder uitdiepen.